Πριν τον 18 αιώνα, τα περισσότερα κεριά για οικιακή χρήση παρασκευάζονταν στο σπίτι από ζωικό λίπος.
Λίγο πριν τον μεσαίωνα εμφανίστηκε το μελισσοκέρι, ένα υλικό που παράγουν οι μέλισσες για να φτιάξουν τις κυψέλες τους και χρησιμοποιήθηκε σαν πρώτη ύλη για κεριά. Τα κεριά από μελισσοκέρι ανέτρεψαν αυτά από λίπος καθώς δεν κάπνιζαν και δεν ανέδιδαν δυσάρεστη μυρωδιά όταν καίγονταν αγνά και καθαρά.
Αργότερα η χρήση των κεριών απέκτησε και θρησκευτική διάσταση. Από την εθνική λατρεία των αρχαίων Ελλήνων και των Ρωμαίων πήραν τη χρήση του κεριού οι Χριστιανοί και μάλιστα, έχουν βρεθεί σε κατακόμβες παραστάσεις με παλαιοχριστιανικά κεριά.
Στις μεγάλες Χριστιανικές γιορτές και τελετές έπαιρναν πανηγυρικό χαρακτήρα οι λαμπάδες και η χρήση τους συνδέονταν και με καθαρά λειτουργικές ανάγκες.
Αν και το κερί χρησιμοποιήθηκε αρχικά σαν πηγή φωτός, η τέχνη της κηροποιίας τελειοποιήθηκε μετά την ανακάλυψη του ηλεκτρικού ρεύματος και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα με διαφοροποιήσεις ως προς το στυλ και τα σχήματα.
Σήμερα τα κεριά χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν ρομαντική ατμόσφαιρα, για να δώσουν πρόσθετη ποιότητα στη διακόσμηση, συμβολικό χαρακτήρα στους γάμους και βεβαίως για να μας χαρίσουν στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας.
H ευρεσιτεχνία της εταιρείας "Delight" με την καινοτομία του κούφιου κεριού έδωσε νέα φτερά και προοπτικές στη τέχνη της κηροποιίας, έριξε αισθητά το κόστος απόκτησης ενός διακοσμητικού κεριού και έτσι, είναι πλέον εύκολο να μπει σε κάθε σπίτι .
Πολλά κούφια κεριά κατασκευάζονται ντεκοραρισμένα και άλλα επιδέχονται διακόσμησης ανάλογα με την περίσταση. Πανέμορφα λουλούδια και πλήθος αξεσουάρ μπορούν να διαμορφώσουν το κούφιο κερί και να δώσουν ρομαντικό, κλασικό ή πολυτελές χαρακτήρα, όπου χρησιμοποιηθούν.